تغییر گلیکوزآمینوگلیکان ها در بافت مغز رت های دیابتی

چکیده مقدمه: دیابت ملیتوس بر متابولیسم اجزای ماتریکس خارج سلولی از جمله گلیگوز آمینوگلیگان ها مؤثر است. گرچه این تغییرها امروزه مورد توجه قرار گرفته، ولی تغییر گلیکوزآمینوگلیکان ها در بافت مغز رت های دیابتی، کمتر بررسی شده است. هدف: بررسی تغییرها گلیکوزآمینوگلیکان ها در مغز رت دیابتی. مواد و روش ها: در یک مطالعه تجربی، 20 سر رت از نژاد ویستار با وزن حدود 250-200 گرم به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایشی(دیابتی) و شاهد (غیردیابتی) تقسیم شدند. گروه آزمایشی با تزریق یک نوبت آلوکسان به میزان mg/kg120، دیابتی شدند. 3 ماه بعد از تزریق، از مغز رت های دیابتی و شاهد، برش های بافتی تهیه شد و پس از رنگ آمیزی با اشمورل، هماتوکسیلین - ائوزین و (cec) critical electrolyte concentration ، بافت ها ارزیابی شدند. نتایج: از بین گلیکوز آمینوگلیکان، میزان هپارین سولفات در بافت مغز رت های دیابتی شده کاهش یافت که با استفاده از رنگ آمیزی cecنشان داده شد در رنگ آمیزی اشمورل نیز هیچگونه رسوب داخل سلولی، بخصوص رنگدانه های لیپوفوشین، در داخل نورون ها دیده نشد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه هپارین سولفات نقش مهمی در عمل طبیعی بافت عصبی و همچنین ترمیم این بافت دارد، لذا کاهش آن که یکی از گلیکوزآمینوگلیکان هاست، می تواند باعث آسیب عصبی و اختلال عملکرد مغز شود.